Leylijnen, wat zijn dat eigenlijk?

Eén van de bekendste vaktermen binnen de geomantie is het woord ‘leylijnen’.

Je zou bijna denken dat het daarom voor iedereen duidelijk is wat er precies met die term leylijnen bedoeld wordt.

Toch ervaar ik regelmatig dat wichelroedelopers, en ook internationale experts, totaal verschillende energetische fenomenen bedoelen, wanneer er over leylijnen wordt gesproken. Genoeg aanleiding dus om er een blogpost aan te wijden.

De term leylijnen is rond 1920 bedacht door meneer Alfred Watkins, die in een vlaag van inzicht had gezien, dat je op een kaart rechte lijnen kon trekken door geografische plekken van betekenis. Veel van deze plekken hadden iets met de term ‘ley’. En voila! De term leylijn was geboren.

Leylijnen worden genoemd wanneer energetische (of etherische) lijnen, dingen, plekken of fenomenen met elkaar verbinden. Deze lijnen kunnen op, boven of onder de aarde liggen.

Dit is een behoorlijke ruime interpretatie van het fenomeen leylijn en bevat dus nogal wat aanleidingen tot verwarring.

Wil je zeker zijn, dat je met iemand over hetzelfde soort leylijn praat? Ga dan samen naar de exacte plek van die leylijn. Ga ‘er op’ staan of zitten; loop er ‘doorheen’. Doe wat je moet doen, om die betreffende leylijn goed te ervaren. Alléén op die manier weet je zeker, dat je hetzelfde bedoelt.

Dit is meteen een geweldig goede manier om je lijf te ‘kalibreren’ met die specifieke leylijn. Zo kun je op een later moment, een zelfde of een vergelijkbaar fenomeen makkelijker herkennen of opsporen (al dan niet met behulp van een wichelroede).

Een definitie

Vier belangrijke geomantie-experts uit het Duitstalig gebied, hebben zich samen verdiept in het fenomeen leylijnen. Ze zijn met elkaar tot een gezamenlijke definitie gekomen, die ze aan hun cursisten doorgeven. Zo hopen zij, in ieder geval binnen hun werkgebied, meer consensus te scheppen over dit fenomeen. Van deze vier experts kun je dus zeker zijn dat, wanneer zij over leylijnen spreken, dat ze hetzelfde soort fenomeen bedoelen.

Marco Pogacknik, Hans Jörg Müller, Johanna Markel en Stefan Brönnle kwamen tot de volgende beschrijving:

Een leylijn:

• verbindt belangrijke fysieke plekken
• is (min of meer) rechtlijnig
• heeft een puls
• heeft een duidelijke etherstructuur
• is buisvorming met een ‘huid’ van aard-ether
• heeft één, of meerdere vuur-etherlijnen in die buis
• heeft een wervel aan de randen van die buis
• is vaak verbonden met sagen of mythen

Er wordt onderscheid gemaakt tussen een krachtley en een verbindingsley. Een krachtleylijn kan een doorsnede hebben van wel 10-50 meter en een lengte van duizenden kilometers. Een verbindingsley is veel kleiner, met een doorsnede van 1-2 meter en een maximale lengte van een paar km.

En wat voor leylijnen geldt, geldt natuurlijk eigenlijk voor elk energetisch fenomeen.

Om elke verwarring over energiestructuren uit te sluiten, is het het beste om er op uit te trekken en samen de boel ter plaatse te onderzoeken. Ook al ervaar je misschien andere ‘verschijnselen’ dan je mede-onderzoekers, je weet dan in ieder geval zeker dat je over hetzelfde ‘ding’ praat.

En nu jij: Had jij al eens iets gehoord over leylijnen? Hoe zou jij het fenomeen beschrijven? Of is het helemaal nieuw voor je? Laat van je horen in de commentbox!

Vond je dit een goeie blogpost? Deel ‘m dan met je vrienden. Thanks!